Aubergines brengen een instantvakantiegevoel in de keuken. Populair in het Middellandse Zeegebied veroverden ze de voorbije decennia ook onze tafels. Hun roots liggen in China waar deze plant uit de nachtschadefamilie, reeds eeuwen wordt geteeld. Via Perzië en Syrie kwamen ze in de 15de eeuw in Spanje terecht waar ze hun Catalaanse naam ‘alberginia’ kregen, wat later in het Frans ‘aubergine’ werd. De Engelsen zweren bij een naam geïnspireerd op de vorm ‘eggplant’.

Zo worden aubergine gekweekt?

Voor de REO-veiling maken we reportages bij hun telers. Met auberginekweker Ignace Verhelst in Beveren/Roeselare gingen we begin april zijn serre in. Aubergines zien er dan wel stoer uit, maar eigenlijk zijn het vrij fragiele vruchten die het graag niet té warm hebben 20°C is ideaal en geen volle zon.

We zien een woud van draadjes die vanaf de planten tot boven in de 4,5m hoge serre gaan. Een noodzaak want aubergines zijn geen klimplanten.

Ignace: “1 plant heeft 4 koorden. Aubergines zijn geënte planten. Op een stam van een andere plant worden twee takken gezet, die groeien, splitsen zich en elk van die takken draaien we naarmate ze groeien rond een van de koorden. We toppen wekelijks en laten er steeds een bloempje aan. Het is specialistenwerk want als je de verkeerde bloemetje wegknipt… heb je geen vrucht! Nu zie je vooral koorden, tegen augustus zie je nog enkel groen en staan de planten tot boven.”

Boven ons hoofd klinkt een zacht gezoem: een aantal serreramen openen zich terwijl schaduwdoeken net dichtschuiven. Onderin de planten blazen de daarnet nog slappe ‘buizen’ zich langzaam op.

Ignace: “Uit de flexibele plastic darmen komt de CO2 die de planten broodnodig hebben om te groeien. Een plant ademt CO2 in en blaast zuurstof uit. Planten zijn echte CO2 vreters. In de darmen zijn kleine gaatjes en als de CO2 erdoor wordt gestuurd, blazen ze zich op als een lange ballon en geven de CO2 af. Voel maar, er komt een lichte wind uit. Het buizenrailsysteem is de verwarming. Zij houden de serre op 20°C, de lievelingstemperatuur van de aubergine. Vandaag is het volop zon, dus ligt dit stil, het wordt nu zelfs té warm vandaar dat de ramen zich openen en de doeken toeschuiven om volle zon op de planten te vermijden. Hoe meer rechtstreekse zon, hoe meer kans op verbranding, aubergines houden van schaduw.”

Aan de plantenvoeten liggen watergeefslangen met een druppelsysteem, zijn aubergines dorstige planten?

Ignace: “Het zijn inderdaad dorstige planten. Ca. om de 30 minuten krijgen de planten water. Nu is dit zo’n 90 cc per plant, die hoeveelheid wordt constant bijgehouden en door de computer indien nodig bijgestuurd. Het teveel gegeven water komt in een gootje terecht en loopt af naar de metalen tank die buitenstaat, dat is ‘drainwater’. We geven een hoeveelheid drainwater samen met een percentage hemelwater opgevangen van de serres en het magazijn. Uit onze boorputten pompen we enkel water op als onze voorraad hemelwater te laag komt wat vorig jaar het geval was.”

Recept met aubergine: Gebakken aubergine met granaatappel en feta

Een zonnig gerechtje, lekker als lunch, maar ook als side bij geroosterd vlees. De granaatappel zorgt voor frisheid en kleur terwijl za’atar de mediterrane toets geeft…. recept

Dit moet je weten van aubergines

  • Een rijpe aubergine is zacht glanzend, voelt stevig aan en vertoont geen vlekken of beschadigingen.
  • Bewaar aubergines nooit in de koelkast, zelfs niet op een ‘koele’ plaats want ze heeft een hekel aan temperaturen beneden de 12°C. Dek aubergines af om ze te beschermen tegen licht en leg ze nooit in de buurt van ethyleenproducerende vruchten als tomaten, appelen, bananen of citrusvruchten. Ethyleen versnelt immers het verouderingsproces.
  • Met aubergines kun je in de keuken heel veel kanten op: stoven, bakken, stomen, grillen, vullen, pureren,…
  • Rauw kun je ze niet eten, aubergine bevat immers solanine die maag- en darmklachten veroorzaakt. Door het verhitten verlaagt het gehalte aan solanine en kun je de vrucht probleemloos eten.
  • Wat je er ook mee doet, snijd aubergine niet te lang op voorhand. Het witte vruchtvlees wordt immers snel bruin.
  • Een smeuïge dip is auberginekaviaar: prik een paar gaatjes in enkele aubergines en laat ca. 20 min. in een oven op 150°C garen. Haal uit, snij door, schep het vruchtvlees uit, kruid met peper, zout en breng verder op smaak met olijfolie.
  • Ook lekker is een torentje van aubergine, tomaat, mozzarella en basilicum in de oven met olijfolie en provençaalse kruiden.
  • Lange plakken aubergine kun je bestrijken met een mengsel van olijfolie, knoflook, rozemarijn, tijm en peper en grillen op BBQ. Dit gaat het makkelijkst tussen een klemrooster of op een grillplaat die je op de BBQ legt. Draai ze na enkele minuten om en laat ze mooi bruin kleuren. Draai ze opnieuw en bestrooi ze eenmaal gaar met fleur de sel.

credits: tekst Tine Bral, foto’s Marc-Pieter Devos

Advertentie